90.

Najwyższa władza

Najwyższą władzę w Stowarzyszeniu sprawuje w sposób zwyczajny Przełożony Generalny wraz ze swymi radcami, w sposób zaś nadzwyczajny - Zebranie Generalne.

I.

ZEBRANIA

91.

Organy reprezentujące członków

Zebrania stanowią organy reprezentujące członków naszego Stowarzyszenia. Dają świadectwo o jedności Stowarzyszenia i umacniają odpowiedzialność za jego misję.

92.

Klimat zaufania

Członkowie zebrań starają się o stwarzanie atmosfery pełnego zaufania, celem braterskiego i obiektywnego omawiania spraw wspólnoty.

93.

Obecność Chrystusa

Przekonani, że Chrystus jest pośród nich, w obliczu Boga rozważają indywidualnie i wspólnotowo podane zagadnienia, starając się, o ile to tylko możliwe, uzyskać jednomyślność w podejmowanych decyzjach.

94.

Informacje

Udzielając rzetelnych informacji oraz uzasadniając swe postanowienia, członkowie zebrań pozwolą całej wspólnocie brać udział w obradach, ułatwiając w ten sposób współ braciom przyjęcie postanowień powziętych przez zebrania.

95.

Zasady ogólne

Zwoływanie, przebieg i zakres kompetencji zebrań na różnych poziomach są normowane prawem kanonicznym i prawem naszego Stowarzyszenia.

96.

Skład zebrań

Zebrania wyższe muszą być tak organizowane, aby uczestnicy biorący w nich udział z urzędu nie stanowili w nich większości. Skład prawowicie zwołanego zebrania nie ulega jednak zmianie na skutek ewentualnej nieobecności uczestników lub wejścia nowych, wybranych przez zebranie w toku obrad.

97.

Zebrania zwyczajne i nadzwyczajne

Zebrania wyższe dzielą się na zwyczajne i nadzwyczajne. Zwyczajne zwołuje się w przepisanych prawem okresach; nadzwyczajne można zwoływać w każdym czasie ze szczególnych motywów, zgodnie z prawem Stowarzyszenia.

98.

Zwoływanie zebrań

W przypadkach przewidzianych prawem Stowarzyszenia zebrania zwyczajne i nadzwyczajne na różnych poziomach zwołuje właściwy przełożony lub jego zastępca, za zgodą swoich radców. On też przewodniczy zebraniu, z tym jednak zastrzeżeniem, że przełożeni wyżsi mogą zawsze, w granicach swej jurysdykcji, uczestniczyć w zebraniach na niższych poziomach oraz im przewodniczyć.

99.

Uchwały

Z uchwał zebrań ta nabiera mocy prawa, za którą - przy obecności większości tych, którzy powinni być wezwani - opowiada się bezwzględna większość obecnych. Jeśli jednak po dwóch głosowaniach liczba głosów jest równa, wtedy przewodniczący może zadecydować swoim głosem, wyjąwszy zawsze przypadki szczególne, przewidziane prawem kanonicznym lub prawem Stowarzyszenia.

100.

Wybory

W wyborach dokonywanych na zebraniach wybrany został ten, kto - przy obecności większości tych, którzy powinni być wezwani - otrzymuje bezwzględną większość głosów obecnych. Po dwu bezskutecznych głosowaniach należy głosować na tych dwóch kandydatów, którzy otrzymali większość głosów, lub jeśli jest ich więcej, dwóch najstarszych pierwszą konsekracją, kapłaństwem lub wiekiem. Jeśli po trzecim głosowaniu pozostaje równowaga, ten został wybrany, kto jest starszy pierwszą konsekracją, kapłaństwem lub wiekiem, z zachowaniem jednak w całości postanowień zawartych w nrze 104.

A. Zebranie Generalne

101.

Zebranie Generalne: zwyczajne i nadzwyczajne

W czasie trwania Zebrania Generalnego, zwyczajnego i nadzwyczajnego, sprawuje ono najwyższą władzę w Stowarzyszeniu.
Zarząd Generalny zatrzymuje nadal władzę w sprawach administracji zwyczajnej.

102.

Członkowie Zebrania Generalnego

W skład Zebrania Generalnego z prawem głosu rozstrzygającego wchodzą:
1. Przełożony Generalny wraz ze swymi radcami, Prokurator Generalny, Administrator Generalny, Sekretarz Generalny;
2. byli przełożeni generalni;
3. przełożeni prowincjalni i regionalni;
4. delegaci członków po wiecznej konsekracji, wybrani w poszczególnych prowincjach i regiach zgodnie z nrem 329, z zachowaniem jednak przepisu nru 96.

103.

Zadania

Zadaniem Zebrania Generalnego jest zbadanie stanu Stowarzyszenia, zabezpieczenie jego posłannictwa i jedności, omówienie zasadniczych problemów dotyczących apostolstwa i życia członków, planowanie nowych zadań, ustanawianie praw i dekretów.
Ponadto Zebranie Generalne dokonuje wyboru Zarządu Generalnego.
Wyłącznie Zebranie Generalne może, większością dwóch trzecich, ustanawiać prawa wprowadzające zmiany w Prawie Podstawowym i przedkładać je Stolicy Apostolskiej do zatwierdzenia.

104.

Wybór Przełożonego Generalnego

Przełożonego Generalnego wybiera się - przy obecności większości tych, którzy powinni być wezwani - bezwzględną większością głosów tych, którzy są obecni.
Po trzech bezskutecznych głosowaniach następuje czwarte, w którym prawo głosu biernego - jednak bez prawa głosu czynnego - przysługuje tylko tym dwom kandydatom, którzy otrzymali największą liczbę głosów w trzecim głosowaniu. Gdyby równą liczbę głosów otrzymało więcej niż dwu kandydatów w trzecim głosowaniu lub też dwóch kandydatów w czwartym głosowaniu, prawo głosu biernego uzyskuje lub zostaje wybrany kandydat starszy pierwszą konsekracją, kapłaństwem lub wiekiem.

105.

Wybór członków Zarządu Generalnego

Członków Zarządu Generalnego wybiera się według potrzeb zarządzania i administracji oraz według głównych języków używanych w Stowarzyszeniu.
Najpierw wybiera się czterech radców, każdego z osobna; spośród nich wyznacza się potem, w tajnym głosowaniu, Pierwszego Radcę. Następnie wybiera się Prokuratora, Administratora i Sekretarza Generalnego. Sekretarzem może być jeden z radców, jednak nie pierwszy.
W razie nieobecności wybranych należy ich niezwłocznie wezwać.

106.

Zwoływanie

Zebranie Generalne zwyczajne zwołuje się co sześć lat - a nawet i wcześniej - jeżeli zajdzie potrzeba dokonania nowego wyboru Zarządu Generalnego; nadzwyczajne może być zwołane w każdym czasie mocą decyzji Rady Generalnej, gdy okoliczności wskazują na taką konieczność, albo też na żądanie absolutnej większości rad prowincjalnych i regionalnych.

107.

Skrócenie lub przedłużenie

Przełożony Generalny, za zgodą swych radców, może dla słusznych powodów skrócić lub przedłużyć sześcioletni termin, nie więcej jednak niż o sześć miesięcy; może też ustalić, gdy okoliczności tego wymagają, by Zebranie Generalne odbyło się poza Rzymem.

B. Zebranie Prowincjalne * Zebranie Regionalne

108.

Zebranie Prowincjalne: zwyczajne lub nadzwyczajne

W czasie Zebrania Prowincjalnego, zwyczajnego lub nadzwyczajnego, Zarząd Prowincjalny zachowuje władzę w sprawach administracji zwyczajnej.

109.

Członkowie Zebrania Prowincjalnego

W skład Zebrania Prowincjalnego, z prawem głosu rozstrzygającego, wchodzą:
1. Przełożony Prowincjalny wraz ze swymi radcami, Sekretarz Prowincjalny i Administrator Prowincjalny;
2. Przełożony Generalny, jeśli uzna to za wskazane;
3. byli przełożeni generalni należący do danej prowincji;
4. członkowie Zarządu Generalnego należący do prowincji - jeżeli uważają to za wskazane - za zgodą Rady Generalnej;
5. były Przełożony Prowincjalny z poprzedniego okresu;
6. przełożeni regii zależnych od prowincji;
7. delegaci Przełożonego Prowincjalnego;
8. przełożeni wspólnot miejscowych według Statutów Prowincjalnych;
9. dyrektor lub dyrektorzy okresu wstępnego;
10. delegaci członków prowincji po wiecznej konsekracji, wybrani zgodnie z przepisem nru 343.

110.

Zadania

Zebranie Prowincjalne zajmuje się badaniem życia prowincji i rozwoju apostolskiej działalności; planuje nowe zadania i podejmuje decyzje w ważniejszych sprawach prowincji, zwłaszcza w tych, które dotyczą nowych poczynań apostolskich i nowych form rządzenia albo pociągają za sobą dodatkowe, długofalowe zobowiązania dla prowincji; wydaje statuty i zarządzenia dla prowincji.
Ponadto Zebranie Prowincjalne rozpatruje i podejmuje decyzje w sprawach, które mają być przedłożone Zarządowi Generalnemu czy Zebraniu Generalnemu, oraz wybiera delegatów prowincji, którzy powinni uczestniczyć w najbliższym Zebraniu Generalnym.

111.

Zwoływanie

Zwyczajne Zebranie Prowincjalne musi być zwołane przed każdym Zebraniem Generalnym; ponadto musi być zwołane przynajmniej raz w ciągu trzech lat. Natomiast nadzwyczajne można, mocą decyzji Rady Prowincjalnej, zwoływać w każdym czasie, kiedy okoliczności każą je uznać za konieczne lub kiedy o to prosić będzie absolutna większość przełożonych wspólnot miejscowych lub członków prowincji po konsekracji wiecznej.

C. Zebranie Wspólnoty Miejscowej

112.

Członkowie

W Zebraniu Wspólnoty Miejscowej biorą udział - z prawem głosu rozstrzygającego - wszyscy członkowie wspólnoty miejscowej po konsekracji wiecznej.

113.

Zadania

Zebranie Wspólnoty Miejscowej zajmuje się zbadaniem stanu wspólnoty, rozważa i decyduje o sprawach, które mają być przedstawione Zebraniu Prowincjalnemu, wybiera - zgodnie ze Statutami Prowincjalnymi -delegatów wspólnoty na Zebranie Prowincjalne.

114.

Zwoływanie

Zebranie Wspólnoty Miejscowej powinno być zwoływane przed każdym Zebraniem Prowincjalnym.

115.

Zebranie doradcze

Oprócz tego członkowie wspólnoty miejscowej muszą być wezwani przynajmniej dwa razy w ciągu roku na zebranie doradcze, aby omówić ważniejsze sprawy wspólnoty.

D. Komisje

116.

Komisje

Na wszystkich poziomach w Stowarzyszeniu tworzone są komisje, których człon kowie na podstawie swej wiedzy i doświadczenia mogą współpracować w rozwiązywaniu szczegółowych problemów i w przygotowywaniu programów oraz decyzji.

II.

PRZEŁOŻENI

117.

Władza w służbie wspólnoty

Przez konsekrację wszyscy członkowie odpowiadają na wezwanie Boże i stają się odpowiedzialni za Stowarzyszenie i jego apostolstwo. Ponadto każdy otrzymał od Boga właściwe sobie talenty, którymi ma się skutecznie posługiwać dla wspólnego dobra.
Przełożeni z tytułu swego urzędu są powołani do szczególnej służby: mają strzec posłannictwa powierzonego wszystkim członkom przez Wincentego Palloniego, umacniać je oraz kierować do wspólnego celu różnorodne uzdolnienia i inicjatywy członków Stowarzyszenia.

118.

Władza i współodpowiedzialność

Przełożeni - w miarę możności - powinni dzielić się ze współbraćmi odpowiedzialnością i omawiać z nimi ważniejsze sprawy związane z apostolstwem i życiem wspólnoty.

119.

Przełożeni * Rada * Zarząd

Wyższymi przełożonymi są: Przełożony Generalny, Przełożony Prowincjalny, Przełożony Regionalny oraz ich zastępcy. Każdy przełożony ma być z zasady wspomagany przez radców, którzy wraz z nim stanowią Radę i pomagają mu w realizowaniu jego zadań. Powinien z nimi omawiać wszystkie ważniejsze sprawy, a domagać się od nich głosu doradczego lub decydującego w przypadkach, których wymaga tego prawo kanoniczne czy prawo Stowarzyszenia.
Do Zarządu, na wszystkich poziomach Stowarzyszenia, należy zwykle sekretarz i i administrator.

120.

Prawa przełożonych * Jurysdykcja

Przełożeni są uprawnieni, zgodnie z normami prawa kanonicznego i prawa Stowarzyszenia, do wydawania zarządzeń i do podejmowania decyzji.
Władzy Przełożonego Generalnego podlegają wszystkie prowincje i regie, wspólnoty miejscowe i poszczególni członkowie Stowarzyszenia. Inni przełożeni pełnią władzę w granicach swego urzędu.

121.

Delegowanie władzy

Wyżsi przełożeni mogą, za zgodą swych radców, delegować odpowiednie władze, bądź ze względu na odległość terytoriów, bądź dla innych słusznych powodów.

122.

Zasada pomocniczości

Wyższe władze Stowarzyszenia nie powinny bez ważnego powodu zastrzegać sobie spraw, które zgodnie z przepisami prawa należą do kompetencji władz niższych.

123.

Stosunki między przełożonymi i członkami

Wspólne powołanie, szacunek i wzajemna miłość mają kształtować stosunki pomiędzy przełożonymi i członkami.

124.

Wizytacja

Wyżsi przełożeni powinni przynajmniej raz w okresie swych rządów osobiście lub przez delegata wizytować, zgodnie z prawem, miejscowe wspólnoty podlegające ich jurysdykcji.

125.

Obowiązki radców

Z racji piastowanego urzędu i w ramach powierzonych sobie zadań radcy ponoszą współodpowiedzialność za życie i apostolstwo Stowarzyszenia, prowincji czy wspólnoty miejscowej: dlatego winni być przeniknięci duchem współpracy i przejawiać inicjatywę, połączoną ze znajomością spraw Stowarzyszenia.

126.

Głos doradczy i decydujący

Uważa się, że głos radców posiada charakter doradczy z wyjątkiem przypadków, gdy prawo kanoniczne czy prawo Stowarzyszenia wymaga głosu decydującego.
Do ważności decyzji wystarczy obecność większości członków Rady, z wyjątkiem przypadków przewidzianych prawem kanonicznym albo prawem Stowarzyszenia.

127.

Okres trwania urzędów

Kadencja w Zarządzie Generalnym trwa sześć lat, a w Zarządzie Prowincjalnym i Zarządzie Wspólnoty Miejscowej - trzy lata.
Okresy te mogą być dla słusznych powodów przedłużane lub skracane przez kompetentną władzę, nie więcej jednak niż o sześć miesięcy.

128.

Wakans, zrzeczenie się, usunięcie

W przypadkach wakansu, zrzeczenia się czy zdjęcia ze stanowiska należy stosować postanowienia prawa kanonicznego i szczegółowe przepisy prawa Stowarzyszenia.

A. Zarząd Generalny

129.

Zarząd Generalny

Zarząd Generalny składa się z Przełożonego Generalnego i radców, tworzących wraz z nim Radę Generalną, oraz Prokuratora, Administratora i Sekretarza Generalnego.
Władza Zarządu Generalnego wygasa wraz z wyborem i przyjęciem wyboru przez nowego Przełożonego Generalnego.

130.

Zadania Przełożonego Generalnego

Przełożony Generalny, wspierany przez swych radców, kieruje całym Stowarzyszeniem zgodnie z prawem Stowarzyszenia.
Przełożony Generalny ma przede wszystkim dbać o jedność Stowarzyszenia i zapewnić konsekwentną realizację jego apostolskiego celu; ma się również starać o wzrost ducha Stowarzyszenia u wszystkich członków oraz wspierać innych przełożonych w ich posłudze.

131.

Zebrania doradcze wyższych przełożonych

Przełożony Generalny powinien co pewien czas zwoływać wyższych przełożonych na zjazdy doradcze celem wspólnego przedyskutowania zasadniczych spraw dotyczących stanu Stowarzyszenia i jego nowych zadań.

132.

Rada Generalna

Rada Generalna rozpatruje sprawy w ramach swych kompetencji, zgodnie z przepisem nru 126.
Wykaz tych spraw znajduje się w Dodatku III.

133.

Prokurator Generalny

W Stolicy Apostolskiej Stowarzyszenie reprezentuje Prokurator Generalny, pod bezpośrednim kierownictwem Przełożonego Generalnego.

134.

Przypadek wakansu * Wybory w okresie sześciolecia

Jeżeli podczas pierwszych trzech lat sześcioletniej kadencji nastąpi wakat funkcji Przełożonego Generalnego, zastąpi go jako wikariusz Pierwszy Radca, który natychmiast zatroszczy się o zwołanie zwyczajnego Zebrania Generalnego. Jeżeli natomiast wakat będzie miał miejsce w drugim trzechleciu, zastąpi go jako wikariusz Pierwszy Radca aż do końca tego sześciolecia.
W przypadku wakansu stanowiska Pierwszego Radcy Rada Generalna mianuje najpierw nowego radcę, a następnie wyznacza pierwszego spośród czterech.
W razie wakansu innych członków Zarządu Generalnego Rada Generalna mianuje ich zastępców.

B. Zarząd Prowincjalny

135.

Zarząd Prowincjalny

W skład Zarządu Prowincjalnego wchodzą: Przełożony Prowincjalny, radcy, którzy wraz z nim tworzą Radę Prowincjalną, Administrator i Sekretarz Prowincjalny.

136.

Wybór Zarządu Prowincjalnego

Radę Prowincjalną wybierają w tajnym, decydującym głosowaniu wszyscy członkowie prowincji po wiecznej konsekracji. Wybór wymaga zatwierdzenia Rady Generalnej.
Sposób przeprowadzania wyborów jest załączony w Dodatku II.

137.

Liczba radców

Prowincja ma zwyczajnie czterech, regia zaś dwóch radców; Rada Generalna, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności, może jednak zezwolić, aby w prowincji było tylko dwóch radców, a w regii czterech.

138.

Zadania Przełożonego Prowincjal-nego

Przełożony Prowincjalny, wspierany przez radców, kieruje powierzoną sobie prowincją zgodnie z prawem Stowarzyszenia.
Do jego obowiązków należy staranie o skuteczną realizację zadań apostolskich oraz o dobra duchowe i doczesne całej prowincji.

139.

Współpraca z Przełożonym Generalnym

Przełożony Prowincjalny, z uwagi na dobro Stowarzyszenia, powinien kierować prowincją we współpracy z Przełożonym Generalnym. Powinien go regularnie informować o ważniejszych wydarzeniach w prowincji.

140.

Współpraca w Radzie Prowincjalnej

Radcy prowincjalni powinni współpracować z Przełożonym Prowincjalnym, poczuwając się do współodpowiedzialności za życie i apostolstwo całej prowincji.

141.

Rada Prowincjalną

Rada Prowincjalną na swoich sesjach rozpatruje sprawy mieszczące się w ramach swych kompetencji, zgodnie z przepisem nru 126.
Wykaz tych spraw znajduje się w Dodatku III.

142.

Komisje doradcze

Przed podjęciem ważnej decyzji Zarząd Prowincjalny zasięga opinii odpowiednich komisji.

143.

Zastępca Przełożonego Prowincjal-nego

Pierwszy Radca Prowincjalny zastępuje Przełożonego Prowincjalnego, stosownie do przepisów prawa Stowarzyszenia.

C. Zarząd Wspólnoty Miejscowej

144.

Zarząd Wspólnoty Miejscowej

Zarząd Wspólnoty Miejscowej składa się zwyczajnie z Przełożonego Wspólnoty Miejscowej i radców, którzy wraz z nim tworzą Radę Wspólnoty Miejscowej, oraz Administratora.

145.

Nominacja Przełożonego

Przełożonego Wspólnoty Miejscowej mianuje Przełożony Prowincjalny za zgodą swych radców, po uprzednim zasięgnięciu opinii tejże wspólnoty.

146.

Zadania Przełożonego Wspólnoty Miejscowej

Przełożony Wspólnoty Miejscowej wspierany przez swych radców, kieruje wspólnotą miejscową zgodnie z prawem Stowarzyszenia.
Ma on przede wszystkim troszczyć się o dobra duchowe i doczesne wspólnoty oraz o skuteczny rozwój jej apostolstwa. Ma po bratersku omawiać z członkami zadania, które należy wykonać, informować ich o sprawach wspólnoty oraz na bieżąco powiadamiać Przełożonego Prowincjalnego o stanie wspólnoty.

147.

Mianowanie i liczba radców

Radców domowych mianuje Rada Prowincjalna po uprzedniej konsultacji z członkami wspólnoty.
Zwyczajnie jest ich dwóch; w większych wspólnotach, na mocy decyzji Rady Prowincjalnej, może być ich czterech.
We wspólnotach liczących mniej niż sześciu członków Radę Wspólnoty Miejscowej stanowią wszyscy członkowie po wiecznej konsekracji.

148.

Rada Wspólnoty Miejscowej

Rada Wspólnoty Miejscowej rozpatruje na swoich sesjach sprawy należące do jej kompetencji, zgodnie z przepisem nru 126.
Wykaz tych spraw znajduje się w Dodatku III.