Prowincja Chrystusa Króla
Wyższe Seminarium Duchowne
Zarząd Generalny SAC
Zjednoczenie
Prowincja Zwiastowania Pańskiego
Instytut Pallottiego
Artykuł 1: Struktura
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. (...) Aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. (...) Żyjąc prawdziwie w miłości, sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową - ku Chrystusowi. Z Niego całe [poczynając] Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności więzią umacniającą każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości (Ef 4, 7. 13. 15-16).
Zasadą i podwaliną, na której po wsze czasy opierać się powinno kierownictwo i zarząd, zarówno wewnętrzny, jak zewnętrzny, jest ta sama miłość; i gdyby doszło do tego, że zabrakłoby miłości, runąłby cały gmach moralny, który z miłosierdzia Bożego wzniesiony został ku tak wielkiemu pożytkowi dusz i ku większej chwale Bożej (OOCC VI, 438).
| 82. |
Struktura Stowarzyszenia |
Stowarzyszenie dzieli się na prowincje, regie i wspólnoty miejscowe. Cel i podstawowa zasada miłości określają strukturę naszego Stowarzyszenia i relacje jego części do całości oraz części między sobą. |
|
83. |
Przynależność członków |
Członkowie Stowarzyszenia należą do tej prowincji czy regii, w której złożyli pierwszą konsekrację. Celem prowadzenia wspólnego życia i wykonywania apostolstwa są ponadto zrzeszeni we wspólnoty miejscowe. |
|
84. |
Wspólnota miejscowa |
Wspólnota miejscowa jest najmniejszą organizacyjną jednostką Stowarzyszenia. Składa się ona z określonej liczby członków, nawet jeżeli nie wszyscy prowadzą wspólne życie w jednym domu. |
|
85. |
Rola wspólnoty miejscowej |
Wspólnoty miejscowe stanowią żywotne ośrodki pallotyńskich dążeń i poczynań. Stowarzyszenie ma się w nich i przez nie ustawicznie odnawiać duchowo. Ich członkowie wspierają się wzajemnie i ponoszą wspólną odpowiedzialność za apostolskie działanie. Wspólnoty miejscowe, jako dynamiczne ośrodki, mają odznaczać się taką inicjatywą, jakby każdy z ich członków był założycielem Stowarzyszenia. |
|
86. |
Prowincja, regia |
Prowincję stanowi zespół większej liczby wspólnot miejscowych z ustaloną liczbą członków na określonym ściśle terytorium. To, co w naszym prawie orzeka się o prowincji, odnosi się odpowiednio i do regii, o ile coś innego nie wynika z kontekstu czy z samej natury rzeczy. |
|
87. |
Rola prowincji |
Prowincja planuje, koordynuje i wykonuje istotne zadania Stowarzyszenia na swym terenie. Funkcji tej ma być przyporządkowana tak formacja członków, jak i działalność wspólnot miejscowych. |
|
88. |
Koordynacja w Stowarzyszeniu |
Prowincje i wspólnoty miejscowe mają się włączać w organiczną całość Stowarzyszenia oraz utrzymywać ścisłą więź między sobą i z Zarządem Generalnym, aby żywe pozostawały zawsze jedność Stowarzyszenia i wspólny duch apostolski. |
|
89. |
Zakładanie i znoszenie |
W sprawie erygowania i znoszenia wspólnot miejscowych, jak również erygowania lub znoszenia prowincji czy regii, a także łączenia ich lub nowego rozgraniczania, należy zachować postanowienia prawa kanonicznego i szczegółowe przepisy prawa Stowarzyszenia. |